Turystka

[2012]

 

Oczywiście nie wyobrażam sobie nie pokazać się publicznie w pełnej krasie. Zazwyczaj towarzyszy temu spora dawka adrenaliny. Obserwuję reakcje ludzi, ale przede wszystkim, wtedy naprawdę czuję się kobietą w pełni. Zwłaszcza, gdy spotykam się z wyrazami sympatii. Jest ich o wiele mniej, niż oznak agresji, ale są i dają wiele radości. Ale, co najważniejsze, dla większości mijanych przechodniów, jestem jedną (ym) [bo przecież widać, kim fizycznie jestem] z wielu przechodniów. I to tak naprawdę jest najpiękniejsze. Tym bardziej, że nie chcę być szarą myszką. Chcę przyciągać wzrok, wiedząc, jakie to niesie za sobą konsekwencje. Cóż, taka właśnie jest Lukrecja.